طراحی نوین هسته یک ابر توزیع شده برای کشف منبع

یک کلود یا ابر، در حقیقت ردیفي گسترده از کامپیوترهایي است که به یكدیگر متصل شدهاند و بعنوان یک اکوسیستم
واحد به فعالیت ميپردازند. ابرها به گونهای پیكربندی ميشوند تا یک یا چند نوع سرویس به خصوص )نظیر ذخیرهی
داده، تحویل محتوا، یا اپلیكیشنها( را به گونهای ارائه کنند که کاربران آن یعني ما و شما بتوانیم از راه دور به این
سرویسها دسترسي داشته باشیم. تصور کنید که یک فضای ذخیرهسازی بر روی یک سرور اجاره کردهاید. اگر این سرور
به صورت واحد و بدون هیچ ارتباطي با سایر سرورها وظیفهی نگهداری و پردازش دادههای شما را بر عهده داشته باشد
ممكن است بارها و بارها بنا بر دلایل مختلفي از بروزرساني سیستمعامل گرفته تا مشكل سختافزاری با نقصان مواجه
شود. حال اگر مجموعه وسیعي از کامپیوترها را به گونهای سازماندهي کنیم که بار پردازشي و ذخیرهسازی در میان
آنها سرشكن شده و بصورت پویا تقسیم شود نتیجه چه خواهد شد؟ مسلما پایداری بينظیر یكي از خصیصههای اصلي
این اقدام خواهد بود؛ و این همان ابر یا کلود است.