ترجمه فارسی مقاله ای با عنوان

A Distributed Service Oriented Architecture
for Business Process Execution

برای دریافت اصل مقاله کلیک کنید.

The Business Process Execution Language (BPEL) standardizes the development of composite
enterprise applications that make use of software components exposed as Web services. BPEL
processes are currently executed by a centralized orchestration engine, in which issues such as
scalability, platform heterogeneity, and division across administrative domains can be difficult to
manage. We propose a distributed agent-based orchestration engine in which several light-weight
agents execute a portion of the original business process and collaborate in order to execute the
complete process. The complete set of standard BPEL activities are supported, and the transformations
of several BPEL activities to the agent-based architecture are described. Evaluations
of an implementation of this architecture demonstrate that agent-based execution scales better
than a non-distributed approach, with at least 70% and 120% improvements in process execution
time, and throughput, respectively, even with a large number of concurrent process instances. In
addition, the distributed architecture successfully executes large processes that are shown to be
infeasible to execute with a non-distributed engine

یک معماری سرویس-محور توزیع شده برای اجرای فرایندی تجاری

زبان اجرای فرایند تجاری (BPEL) توسعه‌ی برنامه های شرکتی مرکب را استاندارد می کند که از اجزای نرم افزاری در قالب سرویسهای وب استفاده می کنند. فرآیندهای BPEL در حال حاضر از طریق یک موتور تنظیم‌کننده‌ی مرکزی اجرا می شوند، که در آن مدیریت مسائلی نظیر مقیاس پذیری، پلتفورم ناهمگن ، و تقسیم بندی در دامنه‌ی اجرایی می تواند دشوار باشد. ما یک موتور تنظیم‌کننده‌ی عامل-محور توزیع شده را معرفی می کنیم که در ان عامل‌های سبک وزن مختلفی بخشی از فرایند تجاری اصلی را اجرا می کنند و به منظور اجرای کل فرآیند با هم همکاری می کنند. مجموعه کامل از فعالیتهای BPEL استاندارد پشتیبانی می شود، و تبدیل فعالیتهای BPEL مختلف در معماری عامل-محور توصیف می شوند. ارزیابی‌های مرتبط با پیاده سازی این معماری دلالت بر این دارد که اجرای عامل-محور نسبت به رویکرد غیرتوزیعی بهتر مقیاس بندی می شود، با حداقل 70 و 120 درصد بهبود در زمان اجرای فرایند و توان عملیاتی. علاوه بر این، معماری توزیعی به طور موفق فرایندهای بزرگ را که اجرای انها با یک موتور غیرتوزیعی غیر ممکن است، اجرا می کند.