پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر

مدیریت پویای منابع برای زیرساخت بصورت سرویس در محیط ابری

محاسبات ابری یک مدل محاسباتی بر مبنای شبکه های عظيم کامپيوتری مانند اینترنت است که روشی برای
دسترسی سریع و آسان به سرویس های مختلف محاسباتی فراهم می کند. این سرویس ها شامل نرم افزار، سخت افزار و
بطور کلی تمامی نيازهای محاسباتی کاربران می شود .
زیرساخت بصورت سرویس به عنوان لایه پایين محاسبات ابری بطور وسيعی در صنعت بکارگرفته شده است.
این بخش از ابر، با بهره برداری از ماشين مجازی امکانات گسترده ای برای انواع مختلف محاسبات فراهم کرده است.
ماشين مجازی یک نهاد مستقل محاسباتی در اختيار مصرف کننده قرار می دهد. به این ترتيب کاربر ابر می تواند
سيستم عامل دلخواه خود را بکار گيرد. نرم افزارهای کاربردی خود را نصب نماید و داده های مورد نيازش را از طریق
ارتباطات شبکه ای منتقل کند.
کاربر زیرساخت بصورت سرویس، می تواند هنگام نياز به منابع محاسباتی بيشتر، تعداد ماشين های مجازی بکار
گرفته شده در ابر را افزایش دهد. درصورت عدم نياز نيز با ارسال یک درخواست به مدیر ابر این تعداد کاهش می یابد. این
مدل افزایش/کاهش مبتنی بر تقاضای ماشين مجازی، با وجود کارایی بالا به خودی خود یک راه حل عمومی برای توزیع
بار بين ماشين ها ارائه نمی کند. به همين دليل تا کنون روش های مختلفی برای ارائه یک راه حل کلی برای تغيير مقياس
در ابر پيشنهاد شده است. به عنوان مثال می توان به توزیع بار در لایه نرم افزار یا همانند سازی ماشين های مجازی به
عنوان دو راه حل پيشنهاد شده اشاره کرد.
روش استفاده شده در این پژوهش تغيير مقياس منابع تخصيص یافته شده به ماشين مجازی بصورت برخط
می باشد. در روش تغيير مقياس منابع، بجای افزایش یا کاهش تعداد ماشين های مجازی در ابر، منابع محاسباتی
تخصيص داده شده به یک ماشين مجازی افزایش یا کاهش می یابد. به این ترتيب بدون نياز به دخالت مستقيم کاربر
برای توزیع بار، امکان تغيير مقياس منابع فراهم می شود. این کار باعث می شود تا بتوان نرم افزارهای سنتی که نيازهای
محاسباتی متغيری دارند ولی هنوز امکان اجرای توزیع شده آنها فراهم نشده است را نيز در یک محيط با امکانات تغيير
مقياس بکار گرفت. این روش، جایگزینی برای روش افزایش یا کاهش تعداد ماشين های مجازی نيست، بلکه در کنار آن
ابر » پرداخت بر اساس استفاده « و با افزایش انتخاب های کاربر، هزینه ها مجددا کاهش پيدا می کنند و در نهایت، ایده
بهتر فراهم می شود.
نتایج آزمایش های عملی مختلف در پياده سازی صورت گرفته برای این کار پژوهشی نشان می دهد که استفاده
از تغيير مقياس ابر می تواند در بسياری از کاربردها قابل انجام باشد. اضافه شدن مهاجرت ماشين مجازی به عمليات
می تواند انعطاف پذیری بيشتری به ابر دهد و در مجموع نيز هزینه ها کاهش پيدا می کنند.

فصل اول: معرفی
۱ مقدمه 
۲ اهمیت موضوع و انگیزه ها 
۳ معماری ابر
4 بیان مسئله و مشکلات تحقیقاتی 
۵ اهداف تحقیق 
۶ روش انجام تحقیق
۷ ساختار پایان نامه
فصل دوم : کارهای انجام شده
۱ مقدمه 
۲ پژوهش های پیشین 
۱ روش ها و محیط ها 
۲ کاربردها 
۳ محاسبات انعطاف پذیر 
۳ پیاده سازی های زیرساخت بصورت سرویس 
۱ مدیر ماشین مجازی 

۲ ابر عمومی آمازون 
۳ ابر عمومی پارس پک 
4 ابر خصوصی اوکالیپتوس 
4 جمع بندی
فصل سوم: گسترش معماری ابر
۱ مقدمه 
۲ مشوق ها و مشکلات 
۳ منابع مقیاس پذیر ماشین مجازی در زیرساخت ابر
۱ منابع محاسباتی
۲ منابع شبکه 
۳ منابع ذخیره دائم داده 
4 خصوصیات مدیر منابع ماشین مجازی
۱ پارامترهای مؤثر در سیستم 
۲ نحوه عملکرد سیستم 
۳ تعامل با کاربر زیرساخت ابر 
۵ اجزای سیستم 
۶ جمع بندی

فصل چهارم: پیاده سازی
۱ مقدمه
۲ محیط پیاده سازی
۳ مدیر ذخیره سازی
۱ اشتراک دیسک 
4 مدیر گره 
۱ مدیر ماشین مجازی 
۲ تغییر مقیاس ماشین مجازی 
۳ مهاجرت ماشین مجازی
۵ مدیر خوشه
۱ مدیر پویای منابع 
۶ مدیر ابر
۷ جمع بندی
فصل پنجم: ارزیابی و نتایج حاصله
۱ مقدمه
۲ ابزارها
۲ تغییر مقیاس حافظه 
۳ تغییر مقیاس پردازنده 
4 انواع تغییر مقیاس در زیرساخت ابر 

۵ تأثیرات مهاجرت بر تغییر مقیاس منابع
۶ جمع بندی
فصل ششم: نتیجهگیری و راهکارهای آینده
۱ نتیجه گیری 
۲ راه کارهای آینده
فهرست